نحوه کار با فلزیاب فرکانسی

برای کار با یک فلزیاب فرکانسی، باید این مراحل را به ترتیب دنبال کنید:

گام ۱: آماده‌سازی و اتصال سنسور (Coil)

1. مونتاژ: سنسور (کویل جستجو) را به میله دستگاه وصل کرده و کابل آن را محکم به جعبه کنترل بپیچید تا از ایجاد نویز ناشی از حرکت کابل جلوگیری شود.
2. باتری: از شارژ بودن کامل باتری اطمینان حاصل کنید.

گام ۲: بالانس کردن زمین (Ground Balancing)

این مهم‌ترین مرحله برای عملکرد مؤثر در محیط‌های واقعی است. خاک حاوی مواد معدنی رسانا است که می‌توانند سیگنال دستگاه را تغییر دهند و باعث هشدارهای کاذب شوند.

1. تنظیم دستی (Manual Ground Balance): سنسور را روی زمین قرار داده و دکمه بالانس را فشار دهید و به آرامی کویل را چند سانتی‌متر بالا و پایین ببرید تا صدای دستگاه تثبیت شود.
2. تنظیم خودکار (Automatic Ground Balance): بسیاری از دستگاه‌ها این کار را به صورت خودکار انجام می‌دهند. کافی است کویل را چند بار روی زمین بکشید یا بالا و پایین ببرید تا دستگاه به طور خودکار املاح خاک را حذف کند.

• هدف: حذف سیگنال ناشی از خاک است، به طوری که تنها فلزات واقعی باعث ایجاد صدا شوند.

گام ۳: تنظیم فرکانس و حالت جستجو (Mode Selection)

دستگاه‌های فرکانسی معمولاً دارای یک یا چند فرکانس عملیاتی هستند:

1. انتخاب فرکانس:

• فرکانس پایین‌تر (مثلاً ۸-۱۰ کیلوهرتز): برای اهداف بزرگ‌تر در عمق بیشتر و خاکی با مواد معدنی کم تا متوسط مناسب است.
• فرکانس بالاتر (مثلاً ۱۸-۲۰ کیلوهرتز و بیشتر): برای اهداف کوچک (مانند طلا یا سکه‌های کوچک) و تفکیک بهتر در خاک‌های با رسانایی بالا (مانند آب شور ساحلی) ایده‌آل است.
• مولتی‌فرکانس (در مدل‌های پیشرفته): اگر دستگاه شما چندفرکانسی است، معمولاً بهترین کار این است که دستگاه را روی حالت Auto تنظیم کنید تا خودش بهترین ترکیب فرکانس‌ها را انتخاب کند.

2. انتخاب حالت (Mode):

• All Metal (همه فلزات): حساس‌ترین حالت، بدون تفکیک. ایده‌آل برای یافتن عمیق‌ترین اهداف در مناطقی که مطمئن هستید زباله فلزی ندارید.
• Discrimination (تفکیک): این حالت به شما اجازه می‌دهد فلزات ناخواسته (مانند آهن یا فویل) را حذف کنید. تنظیمات را بر اساس اهداف مورد نظرتان (سکه، طلا، جواهر) انجام دهید.

گام ۴: تفسیر سیگنال و تفکیک فلزات (Discrimination)

فلزیاب‌های فرکانسی با استفاده از شناسه هدف (Target ID)، نوع فلز را بر اساس رسانایی آن حدس می‌زنند.

1. مقیاس ID: روی نمایشگر، یک مقیاس عددی (مثلاً ۰ تا ۹۹) مشاهده می‌کنید.

• اعداد پایین (مثلاً ۰ تا ۳۰): معمولاً مربوط به آهن و فلزات آهنی (ناخواسته).
• اعداد میانی (مثلاً ۳۰ تا ۶۰): معمولاً مربوط به مس، برنز، و آلومینیوم.
• اعداد بالا (مثلاً ۶۰ به بالا): معمولاً مربوط به نقره و طلا (اهداف ارزشمند).

2. تنظیم تفکیک:

• برای اجتناب از آهن، شناسه (Notch) تفکیک را روی عددی بالاتر از محدوده آهن (مثلاً ۴۰) تنظیم کنید.
• اگر به دنبال طلا هستید، ممکن است لازم باشد محدوده تفکیک را کمی پایین‌تر بیاورید (مثلاً روی ۵۰ تنظیم کنید)، زیرا برخی آلیاژهای طلا ممکن است در محدوده‌های پایین‌تر قرار بگیرند.

3. گوش دادن به صدا: همیشه به لحن صدا توجه کنید. اهداف آهنی اغلب صدای “بوقی” و اهداف با ارزش صدای “پیوسته و زیر” تولید می‌کنند.

گام ۵: جستجوی عملی و تکنیک حرکت سنسور

1. حرکت آهسته: سنسور را به آرامی و با سرعتی یکنواخت روی زمین بکشید. هر چه آهسته‌تر (اما نه آنقدر آهسته که دستگاه ریست شود)، بهتر می‌توانید سیگنال‌های ضعیف را دریافت کنید.
2. پوشش کامل: هر بار مسیر جستجو باید حدود ۵۰ درصد با مسیر قبلی همپوشانی داشته باشد تا هیچ نقطه‌ای از زمین از قلم نیفتد.
3. ارتفاع ثابت: سعی کنید سنسور همیشه در فاصله یکسانی از زمین (مثلاً ۱ تا ۲ سانتی‌متر) قرار گیرد. این کار برای حفظ ثبات در بالانس زمین حیاتی است.
4. پین‌پوینت نهایی: هنگامی که یک سیگنال قوی دریافت کردید، دستگاه را به حالت “All Metal” یا “Pinpoint” تغییر دهید و سنسور را به صورت ضربدری (X شکل) روی نقطه مورد نظر حرکت دهید تا دقیق‌ترین مرکز هدف را بیابید.